Biemond Penning

Arie Biemond

De Arie Biemond penning werd in 1997 door het Bestuur van de Amsterdamsche Neurologenvereeniging ingesteld. Sindsdien wordt de penning eens in de twee jaar uitgereikt aan een klinische of niet-klinische neurowetenschapper die een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de neurologie in Nederland. De ontvanger van de penning spreekt bij de uitreiking de Arie Biemond lezing uit. Er waren twee belangrijke redenen om deze penning te gaan uitreiken. Prijzen in neurologisch Nederland gingen in die tijd voornamelijk naar relatief jonge onderzoekers en een onderscheiding voor neurologen die hebben bijgedragen aan ontwikkelingen in de neurologie die de tand des tijds hebben doorstaan, bestond nog niet. Verder bestond er in Nederland geen traditie in het houden van voordrachten waarin onderwerpen met enige afstand door zeer ervaren onderzoekers worden besproken. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk waar dit soort ‘special lectures’ regelmatig in de programma’s van bijzondere gebeurtenissen terug te vinden zijn. Het uitreiken van de penning en het uitspreken van de bijbehorende lezing wilde voorzien in deze leemtes.

Prof. Dr. Arie Biemond werd op 5 mei 1902 geboren te Amsterdam en overleed op 30 augustus 1973 in Soest. Hij was hoogleraar neurologie aan de Universiteit van Amsterdam en hoofd van de neurologische kliniek van het Wilhelminagasthuis te Amsterdam. In 1929 verscheen zijn dissertatie “Experimenteel-anatomisch onderzoek omtrent de corticofugale optische verbinding bij aap en konijn.” In zijn actieve jaren als neuroloog, publiceert hij vele artikelen, schrijft meerdere standaardwerken op het gebied van de hersenziekten en ziekten van het perifere zenuwstelsel en leidt vele neurologen op. Met recht mag hij beschouwd worden als iemand die heeft bijgedragen aan ontwikkelingen in de neurologie die de tand des tijds ruimschoots hebben doorstaan.

De eerste maal werd de penning uitgereikt aan prof dr F.G.I. Jennekens, die de penning kreeg vanwege zijn baanbrekende en zeer omvangrijke werk op neuromusculair gebied. Hij was nog nooit eerder geëerd voor zijn neurologisch oeuvre en voldeed volledig aan de gestelde criteria. Hiermee werd ook meteen uitgedragen dat het niet perse ging om iemand uit de Amsterdamse kring maar dat iedere Nederlandse neuroloog of neurowetenschapper in aanmerking kon komen mits voldaan werd aan de criteria.

Achtereenvolgens werden prof dr H van Crevel (1999), prof dr HJGH Oosterhuis (2001), prof dr FJM Gabreëls (2003), prof dr JMBV de Jong (2005), prof dr J van Gijn (2007) en dr JD Speelman (2009) geëerd met de penning. In 2011 werd de penning uitgereikt aan dr A. Hijdra, niet alleen wegens zijn bijzondere verdiensten als neuroloog, maar ook als didacticus, en onderzoeker, met name op het gebied van coma. Hij accepteerde de legpenning geheel in zijn stijl met een boeiende lezing “Een passant in de geneeskunde”. In 2013 ontving prof dr JJ Heimans de penning voor zijn werk binnen de neuro-oncologie. Met zijn zeer boeiende lezing “Een persoonlijke behandeling” maakte hij duidelijk dat hij de terechte ontvanger van de penning was.

Vanaf 2004 werd in het alternerende jaar een buitenlandse spreker van formaat gezocht, zodat het tweede argument voor het instellen van de Biemondlezing, de special lectures, nog meer tot zijn recht kon komen. Deze lezingen zijn ook Arie Biemondlezingen gaan heten, maar de penning is tot op heden gereserveerd voor hen die een bijdrage aan de neurologie in Nederland hebben geleverd, zoals oorspronkelijk was bedoeld bij het instellen van dit eremetaal. In 2012 was als buitenlandse spreker in het kader van de Biemondlezing professor P Rothwell uitgenodigd. Hij hield een tot de verbeelding sprekende voordracht met als titel “How much can stroke prevention be improved simply by better use of existing interventions?”